DOI: 10.15199/9.2019.4.4

 Słowa kluczowe: energia słoneczna, kolektor słoneczny, program TRNSYS, instalacja do przygotowania c.w.u.

Streszczenie

Ogólna tendencja ograniczenia emisji zanieczyszczeń oraz ochrony środowiska skłania do wykorzystywania energii odnawialnej do pokrycia potrzeb cieplnych. Jedną z popularnych i łatwo dostępnych form OZE jest energia słoneczna.
Celem analiz przeprowadzonych w artykule było wskazanie możliwości wykorzystania energii promieniowania słonecznego do przygotowania ciepłej wody użytkowej w 3 polskich miastach różniących się pod względem dostępu do tego odnawialnego źródła energii, czyli Krakowa, Suwałk i Warszawy. Chcąc przedstawić największy potencjał w tych miejscowościach przestudiowano okres letni, czyli od 1 czerwca do 31 sierpnia. Dodatkowo rozpatrzono 3 różne rozwiązania przygotowania ciepłej wody użytkowej wykorzystujące system bezpośredni oraz pośredni.

Jako narzędzie do przeprowadzenia badań wykorzystano program TRNSYS, a dokładniej jego graficzny interfejs Simulation Studio.

W wyniku przeprowadzonych analiz, których obiektem był kolektor słoneczny o powierzchni 2 m² stwierdzono konieczność stosowania dodatkowego źródła ciepła, nawet w okresie letnim, jednocześnie jednak zanotowano wyraźną zmianę mocy uzyskanej z kolektora słonecznego, nawet przy niewielkiej różnicy promieniowania słonecznego. Wynika stąd potrzeba dostępu do jak najświeższych danych pogodowych oraz rozbudowa instalacji słonecznej. W wypadku tak małego systemu słonecznego najkorzystniejszą pod względem uzyskanych mocy okazała się instalacja bezpośredniego podgrzewania c.w.u. z zasobnikiem.