DOI:10.15199/9.2018.6.2

Słowa kluczowe: współczynnik przenikania ciepła, ściana osłonowa z oknem, parametry fizykalne, lokalne planowanie sympleksowe, model matematyczny

Ściany osłonowe w budynkach mieszkalnych są konstrukcją składającą się z dwóch różnych elementów – muru i stolarki okiennej lub/i drzwiowej. Każdy z tych elementów charakteryzuje się odmiennymi właściwościami termoizolacyjnymi. Celem niniejszego artykułu jest analiza wpływu udziału powierzchni elementów składowych (ściany, ramy i powierzchni szklonej) oraz parametrów fizykalnych, charakteryzujących przenikanie ciepła przez te elementy (współczynniki przenikania ciepła przez ściany, ramy i oszklenia) na współczynnik przenikania ciepła przez ściany osłonowe z oknem wykonanym z PCV, z opracowaniem deterministycznych modeli matematycznych zależności oraz oszacowaniem stopnia wpływu badanych czynników. Wykonując eksperyment obliczeniowy zastosowano lokalne planowanie sympleksowe w warunkach ograniczenia zakresu zmienności wybranych czynników. Za pomocą opracowanych modeli matematycznych oszacowano efekty wpływu udziałów pól powierzchni oszklenia, ramy i ściany oraz ich parametrów cieplnych na współczynnik przenikania ciepła przez fragment ściany osłonowej z oknem w budynku mieszkalnym. W przyjętym zakresie zmienności wahania pól powierzchni elementów składowych w układzie „dobre okno” + „dobra ściana” spowodowały wzrost współczynnika przenikania ciepła badanego fragmentu ściany z oknem o 87,1%.